dinsdag 22 december 2015

Feesten met Martini

Herinneren jullie zich deze nog?


Het is de Martini Dress uit de allereerste La Maison Victor van zo'n tweetal jaar geleden. Ik was fan van het eerste uur, zowel van het tijdschrift als van de jurk.

Twee jaar heb ik er uiteindelijk over gedaan vooraleer ik het aandurfde de jurk te maken. Inderdaad... durfde! Bekeken jullie al eens goed het model dat deze jurk showt in het tijdschrift? In mijn beleving was dit kleedje dus enkel weggelegd voor zéér slanke dames. Helaas ging de wijzer van de weegschaal bij mij de voorbije twee jaar enkel in wijzerzin; gelukkig ging het met mijn zelfvertrouwen wel de goede kant op en besloot ik ze dit jaar te maken om 2015 in stijl af te sluiten. Ik polste wel nog even voorzichtig bij mijn naaileerkracht over mijn nieuwe naaiproject en zij reageerde heel enthousiast. Oef!


Veel aanpassingen waren gelukkig niet nodig. Ik tekende mijn confectiemaat en verbreedde het patroon - zoals gewoonlijk -  enkel een beetje op de heupen. Daarnaast bracht ik in de neklijn van de jurk  twee plooitjes aan omdat deze wat te breed zat. De stof haalde ik opnieuw in De Stoffentuin hier in Aalst. Nu het patroon perfect aangepast is, denk ik er sterk over na de jurk onmiddellijk opnieuw in elkaar te zetten... Het is na twee jaar nog steeds mijn favorietje!


De jurk lag hier intussen al 4 weken fotografeerklaar maar helaas heb ik geen 'selfiestickhusband'... ;-)









maandag 9 november 2015

Ode aan de herfst

"Een stoffenwinkel in Aalst is werkelijk een gat in de markt." Deze zin nam ik de voorbije jaren meermaals in de mond. Ik sprong dan ook een gat in de lucht toen ik deze zomer vernam dat een voormalig bloemenwinkeltje, op een boogscheut verwijderd van mijn deur, omgetoverd werd van een bloemenparadijs tot een stoffentuin. Heerlijk voelt het om gewoon met de fiets in een mum van tijd de allermooiste stoffen in handbereik te hebben. Het charmante pandje, gelegen aan de rand van de stad, is een kleine schatkamer vol kostbare pareltjes waaronder de stoffen van La Maison Victor. De aanslag op mijn portemonnee is nu reeds voelbaar;-)

Een paar weken terug genoot ik met de 2 dochters van een zonnige herfstwandeling. Deze had ik tactisch uitgestippeld met niet toevallig  De Stoffentuin als eindpuntDe ogen van mijn meiden vielen onmiddellijk op het alom bekende seizoensgebonden stofje van Timeless treasures. De drukke print vraagt om een eenvoudig model en bracht me opnieuw bij het patroon Leila uit zelfgemaakte kleertjes van Catherine Deweerdt. Als ik het mij nog goed herinner was dit patroon eveneens het allereerste kleedjespatroon dat ik ooit uitprobeerde in mijn preblogperiode. Het is een eenvoudige A-lijn met toch dat tikkeltje meer door de plooi in het midden van het voorpand. De ietwat getailleerde snit van deze jurk is bovendien ideaal voor mijn eerder smalle meisjes. Net als toen zaten de jurkjes snel in elkaar maar deze keer koos ik voor een blinde rits i.p.v. een knopenpad in het achterpand.

Het prachtige weer aan het begin van de herfstvakantie nodigde uit tot het schieten van wat fotootjes... Dolle pret verzekerd!





"De herfst is de lente van de winter"
(Toulouse-Lautrec)

maandag 12 oktober 2015

Een candydress waar wél wat werk aan was...

Als ik mijn laatste blogposts bekijk, werd hier de laatste tijd blijkbaar voornamelijk aan 'selfish sewing' gedaan. Toen ik de kast van de oudste dochter vorige week opentrok, besefte ik dat het hoog tijd was om opnieuw aan 'social sewing' te gaan doen. De 8 jaar oude dochter zit inmiddels in het derde leerjaar en heeft het niet meer zo begrepen op jurken met een hoog prinsessengehalte. Het is dan ook niet meer zo evident om voor haar eender welk jurkje te naaien. Het lijkt wel of de tienerfase stilaan zijn intrede doet...

Ik ging bijgevolg op zoek naar een een patroon dat eerder 'sporty' oogt en een stof die comfortabel zit.
Ik kwam uit bij de candyjurk van La Maison Victor (een patroon dat hier al enige tijd stof lag te vergaren in mijn kast) en botste bij Veritas op een sprankelende sweaterstof. In mijn hoofd de perfecte mix en match en bovendien leek het er op dat dit naaiprojectje ook nog eens in een handomdraai gerealiseerd zou zijn. Je hoort me al komen...


Alles liep (aanvankelijk) echt vlot. Ik diende uiteraard wel wat aanpassingen te doen om de normaal zomerse candyjurk winterproof te maken. Ik verlengde de korte zomermouwtjes tot lange mouwen (aan de hand van een bestaand kleedje van de dochter) en maakte de jurk ook een 6-tal cm langer. Ik voegde ook aan de hals- en neklijn 1 cm naad toe om deze vervolgens netjes te overlocken, naar binnen te slaan en nadien te overstikken. Tot bij de allerlaatste steek liep het naaiproces vlot en op een avondje was het kleedje dan ook gefixt.

De volgende ochtendstond had helaas geen goud in de mond want toen ik de jurk (met enige fierheid) over de dochter haar hoofd wou trekken, bleek dit laatste onmogelijk. Ik had me blijkbaar toch wat mispakt aan de rekbaarheid van de sweaterstof. De dochter haar eerder flikkerende oogjes bij het zien van de jurk werden al snel dof en de teleurstelling was op haar gezicht af te lezen. Mijn hoofd liep rood aan maar mijn radarwerk begon wel op volle toeren te draaien. De mooi afgewerkte neklijn (waar ik eerder zo trots op was) werd losgetornd en ik besloot een druppelvormige insnijding te maken in het achterpand. Ik werkte de druppel af met een belegje, stikte er een rekbaar touwtje tussen en bevestigde een knoopje. Het heeft me dus zeker een halve dag meer werk gekost (inclusief denkwerk) maar nu ben ik best blij met het resultaat. Wat mij betreft is deze rugfantasie toch nog een leuk extraatje geworden en we hebben ook weer bijgeleerd.


Nu zit de jurk als gegoten (ik maakte maatje 128 voor mijn skinny 8-jarige dochter) en gaat ze vlotjes over het hoofd. Ik pimpte de jurk door letters te tekenen op een opstrijkbare glitterfolie van verbazingwekkend goede kwaliteit (Hot -Fix Deco Fashion) die ik eveneens vond bij Veritas. Het lijkt wel of de letters in de stof zitten.


Ondanks de strubbelingen zal de candyjurk deze winter nog vaak in elkaar gezet worden, maar volgende keer check ik toch eerst even de rekbaarheid van de stof ;-)!

En onze 9 weken oude Oliver wou ook graag even poseren!



maandag 28 september 2015

'Dusty Top' wordt 'Dusty Dress'

Toen ik de laatste La Maison Victor doorbladerde - altijd een zalig momentje - , viel mijn oog onmiddellijk op de 'Dusty Top' omwille van het "prachtige plooienspel op de schouder". Mijn handen begonnen te jeuken en diezelfde dag nog werd het patroon uitgetekend. Dit duurde langer dan verwacht want het was echt geen gemakkelijke klus. Ook bij haar kon je lezen hoe ze 'hare pere' gezien had bij het doortekenen van de 'Dusty Top'.  Helaas had ik de tip om het patroon tegen het raam te houden niet tijdig gelezen, waardoor ik het millimetertje voor millimetertje overnam en voortdurend moest nakijken of ik nog wel op de juiste lijn zat... Van een huzarenwerkje gesproken!

In het tijdschrift gaven ze al mee dat je door de top te verlengen een mooie rechte jurk bekomt. Deze tip leek me wel wat, maar ik wou niet zomaar 'rechtdoor' verlengen maar eerder een getailleerde jurk maken. Ik nam dus opnieuw het patroon uit knipmode (zie vorige blogpost) en verlengde aan de hand hiervan de top tot een kleedje. Lijkt op het eerste zicht eenvoudig, maar niets is minder waar. Het is namelijk niet simpel om in een papieren patroon soepelvallende plooien te leggen wat wel noodzakelijk is om een beetje nauwkeurig de top te verlengen...



Toen ik de papieren versie even voorhield, viel onmiddellijk op dat deze veel te wijd zou zijn. Ik blijf erbij, La maison victor tailleert groot, ook al heb je nauwkeurig je maten opgenomen. Ik moest dus zowel het voorpand als het achterpand versmallen. De naaijuf gaf me de tip om dit te doen door in het papieren patroon een plooi te leggen van 2 cm op middenvoor en middenachter. Hierdoor diende ik de halslijn wel wat aan te passen.
De volgende keer moet ik beslist een maatje kleiner proberen, maar laten we hier nog even mee wachten en eerst het patroontrauma verwerken ;-)


Een zoektocht naar een passende stof was niet nodig want vlak nadat ik het blad dichtklapte, verscheen via facebook een reclame van bambiblauw voor het stofje 'sparkling melange tricot petrol/gold' dat ze zelf speciaal aanprezen voor deze top. En inderdaad, de stof is niet alleen heel mooi (met die gouden draad erdoorheen) maar ook uiterst geschikt voor dit project! Dit weekend kon ik de jurk al uitgebreid testen op een familiefeest en ik moet toegeven dat ze echt comfortabel zit. Op killere herfstdagen dragen we er een gouden giletje overheen.



maandag 21 september 2015

Zullen we het nog even laten zomeren?

De herfst is in 't land en dat hebben we helaas geweten. Gelukkig trakteerde de zomer ons afgelopen zondag nog op een laatste seizoenswaardige dag waar ik ongelooflijk van genoten heb. 
De nylons die ik de week voordien met veel hartzeer moest aantrekken, legde ik met evenveel plezier terug en ik was blij dat ik de zomerjurk die ik de voorbije vakantie maakte nog eens uit de kast kon halen.

Terwijl de kinderen hun vertier zochten in de jeugdbeweging, doorkruiste ik met manlief de stad op de fiets. Fietsen doen we bijna dagelijks, maar deze keer was het extra aangenaam om met blote beentjes door de stad te fietsen op de autoloze zondag die nu ook in de stad Aalst georganiseerd werd. We maakten van de gelegenheid gebruik om ook wat fotootjes te schieten voor de blog...


Het patroon van de jurk is afkomstig uit knipmode (november 2013). Ik gebruikte dit patroon al eerder voor de nieuwjaarsjurk die ik vorig jaar maakte. Het is een zalig basispatroon - ik hou wel van de vallende kraag - dat in een wip in elkaar zit. Het originele patroon heeft lange mouwen, maar voor deze zomerversie opteerde ik voor korte opgetrokken mouwtjes.Ik verkortte de originele mouwen een heel stuk en stikte een bandje vast tussen de schouder en de mouwkop dat ik vervolgens aan de binnenzijde met de hand vastnaaide. De inspiratie voor deze mouwtjes vond ik bij een zomerkleedje dat ik enkele maanden terug kocht bij A.S Adventure. De stof is een lichte doch stevige tricot die ik vond bij de stoffenkamer in Gent.






zondag 13 september 2015

Hoe een vod een feestjurk werd!

De voorbije maanden was het hier redelijk doods op mijn blog maar dit betekent niet dat er helemaal niets gecreëerd werd. Toch moet ik toegeven dat ik de voorbije vakantie mijn handen vol had met héél andere activiteiten. Ongetwijfeld heb ik veel moois gemist op andere blogs, maar ik had even nood aan een 'digital detox' :-).

In juli genoten we van een onvergetelijke reis in Italië waar we even verbleven aan het Lago Maggiore, gevolgd door een weekje in de gezellige B&B 'Amoliv' in Toscane (een echte aanrader!) om vervolgens nog 3 dagen cultuur op te snuiven in het romantische (maar snikhete) openluchtmuseum Firenze. Wat een zalige stad! We sloten onze vakantie af met een tussenstop in het hemelse Engelberg in Zwitserland.

In augustus wou ik de 'naaidraad' weer opnemen, maar dat was buiten onze poes Nelle gerekend. Zij werd nl. mama van 3 kittens maar bleek helaas onvoldoende melk te hebben, waardoor er na 2 dagen ééntje het leven liet. Dan sta je voor de keuze om ofwel de natuur zijn gang te laten gaan ofwel de natuur een handje te helpen en de kittens in leven te houden door de papfles te geven. Met een hart voor katten en 2 kinderen in huis was de keuze snel gemaakt... 7 voedingen per dag geven en 2 kinderen bezighouden, bleek al snel een meer dan fulltime job te zijn. Bijgevolg bleef de naaimachine zo goed als onaangeroerd.

Nu de sloebers 5 weken oud zijn en stilaan op eigen pootjes beginnen te staan, steken de naai- en blogkriebels terug de kop op. Bij deze een blogpost die al enkele weken in wacht staat....


Enkele maanden terug... 

 Opdracht in de naailes:
Maak een basisjurk (vertrekkend van het burdapatroon 7137)  die je als gegoten zit. Gebruik bij voorkeur een oefenstofje. 

Enkele weken later..
(na vele uren van meten en hermeten, tekenen en hertekenen, enz...)

Resultaat: 
Een vod (gezien de oefenstof), maar dan wel één die je als gegoten zit :-) !

Zonde vond ik dit! Niet de opdracht, noch het leerproces naar een perfectzittende jurk en een patroon waar je in de toekomst eindeloos kan op variëren, maar wél het ondraagbare resultaat. 

Toen de communie van de nichtjes naderde en ik voor mezelf nog geen jurk voor ogen had, besloot ik het patroon van deze snelle basisjurk opnieuw te gebruiken voor mijn feestjurk. Het woord 'basisjurk' spreekt voor zich en bijgevolg zou het stofje allesbepalend zijn om aan deze rechttoe rechtaanjurk een feestelijk cachet te geven.


Bij Stoffen Van Leuven stuitte ik op een iets dikkere tricot waar kant bovenop zit. Ik zag dit nooit eerder, maar ik was ongelooflijk blij dat mijn oog viel op deze stof die daar toch wel in een verloren hoekje lag. Aangezien het patroon eigenlijk bestemd was voor een kleedje in katoen, diende ik wel wat aanpassingen te doen: ik versmalde de jurk met 2,5 centimeter aan beide zijden en de mouwtjes (die hierdoor dus veel te groot werden) paste ik aan door de bovenzijde wat te fronsen. Intussen leerden we in de naailes wel hoe we een patroon voor een katoenen jurk volgens de regels van de kunst moeten aanpassen voor een kleedje in tricot. Maar de juf was best wel tevreden met mijn alternatieve oplossing.

                                                                Eindresultaat:
Een eenvoudige rechte jurk die ongelooflijk comfortabel zit dankzij een heerlijk aanvoelend en meegevend stofje! 





Een foto van mijn augustusproject mag niet ontbreken...



zondag 31 mei 2015

Communietijd # Part 2

In mijn vorige blogpost gaf ik al aan dat er naast mijn metekindje nog een feestbeest in de kijker zou gezet worden, gehuld in een zelfgemaakte communiejurk. Het tweede feestkleed dat ik tijdens de paasvakantie - noem het veeleer 'fulltime naaivakantie' - nog helemaal in elkaar moest zetten, was bestemd voor nichtje Hanne.

Deze keer kreeg ik geen carte blanche want ik diende zowel rekening te houden met voorschriften van de school als met enkele wensen van de schoonzus: de school schreef een wit/ecru jurkje voor en mijn schoonzus had een frivool doch eenvoudig, ietwat 'open' jurkje in gedachten dat eventueel nog draagbaar zou zijn (in combinatie met een felgekleurde gilet) na de festiviteiten.
Dit bracht me bij de  '4718 Girls Party Dress' van Butterick. Het mag dan wel een 'fast & easy' patroon zijn, toch begon ik met enige aarzeling aan de werkzaamheden. Enerzijds omdat ik deze jurk nog nooit in elkaar had gezet en anderzijds omdat Engelstalige patronen/matentabellen mij enigszins afschrikken. Deze bekommernissen bleken achteraf geheel onterecht want het liep vlot, heel vlot...
Een passend stofje voor de jurk vond ik bij Stoffen van Leuven.


Voor mijn meisjes maakte ik voor de gelegenheid hetzelfde jurkje als het communiekleedje dat ik voor mijn metekindje maakte maar dan in roze en blauw.


Samenvatting van de dag: mijn schoonzus, nichtje Hanne, mijn meisjes en ikzelf waren tevreden. Alleen maar blije gezichten op een bijzonder mooie zonnige dag!




zaterdag 16 mei 2015

Communietijd # Part 1


De voorbije week werd er duchtig gefeest! Twee nichtjes vierden hun eerste communie en ik kreeg de honneurs toebedeeld om hun kleedjes voor deze bijzondere dag te maken.
Voor het éne nichtje, eveneens mijn metekindje, kreeg het idee van de communiejurk eigenlijk vorig jaar al vorm. Ik pinde toen een kleedje van Strass waar ik instant verliefd op werd. In die periode zag ik ook de heel mooie en feestelijke stofjes 'Dreaming in pearl' voorbijkomen op de website van Bambiblauw. Ik kocht de stof meteen in 3 verschillende kleuren: roze en blauw voor mijn dochters en de crèmekleurige variant zat al in mijn achterhoofd voor een eventueel communiekleedje. 
Toen mijn zus enkele maanden geleden vroeg of ik het feestjurkje van haar dochter Sélène wou maken, kon ik dus onmiddellijk een model en stof voorleggen. Zij reageerde meteen enthousiast!


Eigenlijk verliep het maken van de jurk vlekkeloos. Ik vertrok, zoals ik wel al vaker deed, van het bovenstuk van het basiskleed uit Stof voor durf-het-zelvers 1 en bevestigde er een rimpelrok aan.  De flapjes op het bovenstuk en aan de zijkanten tekende ik zelf en werkte ik af met zilveren paspelband en zilveren knopen aangezien de stof ook een zachte zilveren spikkel heeft (die helaas niet te detecteren is op de foto). Om de rok wat extra volume te geven maakte ik een tule onderrok.
Het giletje vond mijn zus bij Doets & Doets in Gent en maakt het kleedje helemaal af.


Het was een stralende dag (figuurlijk dan want vanaf 16u viel de regen met bakken uit de hemel) en mijn metekindje schitterde in haar jurk.


Momenteel ben ik nog in blijde verwachting van de fotootjes van het andere feestbeest. Zodra ik ze heb wordt het (toch wel heel andere) communiekleedje geblogd.

zondag 19 april 2015

Telma en Zuid-Hollandse heerlijkheid




Ongeveer een jaar geleden zag ik bij haar een miniversie van de 'Telma'jurk en ik werd verliefd. Aangezien er gesproken werd over een mini 'Telma', ging ik ervan uit dat er ook een een maxi-exemplaar bestond. Ik startte onmiddellijk een zoektocht en mijn vermoeden werd bevestigd. Ik kocht het patroon aan via Dawanda, zocht en vond een passend stofje bij Stoffen van Leuven en toen verdwenen ze allebei in een vergeethoekje. Vraag me niet waarom.

Dit schooljaar schreef ik me in voor de module 'jurk/blouse' en na enkele lessen mochten we zelf een leuk patroon zoeken van een jurk, liefst eentje met een kraag. Bij het horen van deze opdracht werd mijn geheugen gelukkig opgefrist want wat een fantastisch patroon! De afgewerkte jurk was intussen al 2 maanden naar mij aan het lonken maar de zon, die maar niet kwam, stak hier steeds een stokje voor. De paasvakantie bracht hier verandering in. Ik trok de voorbije week met mijn zus en onze 4 dochters naar Hellevoetsluis om er 3 dagen lang te genieten van Zuid-Hollandse heerlijkheid en mijn jurk!





De knopen zijn overtrekbare knopen die ik kocht bij Veritas en onvertrok met dezelfde stof.

Intussen kan ik het patroon niet meer terugvinden op de site van Dawanda maar via deze link lukt het wel nog: http://mamuskasew.blogspot.be/p/vintage.html

vrijdag 3 april 2015

Julia blijft HOT & HIP

De oudste dochter heeft deze winter de broek ontdekt... Helaas. Terwijl ik vroeger alle mogelijke argumenten uit de kast moest halen om haar bij -10 °C een broek te laten aantrekken, herhaalt dit scenario zich nu voor de rok bij +10°C.  En neen, ik ben voorlopig nog niet als een gek broeken beginnen naaien (ik weiger te geloven dat de rokjesfase definitief voorbij is), maar truien werden hier de voorbije winter wel bij de vleet gemaakt. De 'Julia sweater' is de absolute topfavoriet van mijn broeklievende meid want die zit zo lekker ruim aan de armen.

Voor de foto lukte het nog even om haar een rokje te laten aantrekken. Zien jullie haar enthousiaste blik ;-)

Ik maakte de Julia sweater al eens eerder en wou nu graag eens de versie maken met buidel en schouderlapjes. Maar toen ik aan mijn meisje vroeg of ze graag een trui wou met buidel antwoordde ze kordaat dat ze niet als een kangoeroe door het leven zou gaan. Ik probeerde het nog goed te maken door te vragen of ze geen leuke zakjes wou in haar trui, maar ze bleef hardvochtig. Over de schouderlapjes heb ik dan maar wijselijk gezwegen...
Als je dus de 'Julia' wil maken mét schouderlapjes maar zonder buidel moet je wel het patroon overnemen van de versie met de verborgen buidelzak (dus met gedeelde voor- en achterzijde en aparte mouwen) maar de stappen in de werkwijze m.b.t. de zakken gewoon weglaten.



De trui is gelukkig zeer geliefd bij dochterlief en over die schouderlapjes heeft ze niet gepiept! Hij wordt zowel voor school gedragen als voor de hiphoples. Als bij wonder past deze glittertrui immers perfect bij haar blauwe glitterdansbroek en die vlindermouwen hebben wel iets hiphopachtigs. Dansen doet ze dus nu in stijl! De stof vond ik bij Stoffen Van Leuven en is dezelfde als de stof die ik gebruikte voor mijn nieuwjaarsjurk maar dan in het goud. De knopen op de schouderlapjes maakte ik uit de restjes stof die ik gebruikte voor de hals- en mouwboorden. De overtrekbare knopen kocht ik bij Veritas.


En als we dit gemakkelijke patroon bovenhalen, kan je er maar beter 2 ineens in elkaar zetten. Dus naaide ik nog gauw een basisjulia uit een tricot die ik vond in de stoffenkamer in Gent!


En nu maar hopen dat, als de zomerse temperaturen hun intrede doen, hier opnieuw zal gesmeekt worden voor rokjes en kleedjes!


zondag 29 maart 2015

Birthdaygirls

Misschien herinneren jullie zich nog wel van vorig jaar dat maart de verjaardagsmaand is ten huize Madelief. Alle vrouwen aanwezig in huis zijn namelijk jarig in deze vissenmaand. De 2 dochters mochten 6 en 8 kaarsjes uitblazen; mijn kaarsjes kunnen helaas al lang niet meer op de taart...


De verjaardagen werden op de dag zelf gevierd, intussen ook met vriendjes van de klas en dit weekend stond het familiefeest op de kalender. De familie is talrijk waardoor je toch een heus buffetje mag voorzien om alle magen gevuld te krijgen. Moederlief en mijn foodbloggende zus staken daarom een handje toe. Ikzelf hield het op traditionele receptjes zoals chocomousse, flan caramel, en citroentaart. Mijn mama bakte haar alombekende biscuittaart en mijn zus zorgde voor een verrassend fris dessertje op basis van aardbeien- en bananenpuree, citroengelei en kokosschuim. Het receptje kan je nalezen op haar blog www.truitjeroermeniet.be of haar facebookpagina www.facebook.com/truitjeroermeniet.be waar je ongelooflijk veel lekkers bij elkaar vindt.


Dit jaar maakte ik, in tegenstelling tot vorig jaar, heel eenvoudige verjaardagskroontjes waar geen stikwerk aan te pas kwam. Ik had een gelijkaardig kroontje een tijdje terug bewaard op mijn pinterestbord  maar een werkbeschrijving vond ik niet. Ik tekende zelf een standaardkroontje, haalde dikke vilt in huis en 2 diademen. Dit kroontje maken duurt slechts 10 minuten en de kinderen waren er toch heel tevreden mee.


Hieronder vinden jullie een tekening met de afmetingen. De cirkeltjes die bovenop het kroontje prijken, hebben een diameter van 2 cm. Ik naaide het verlengstukje aan de binnenkant van het kroontje vast met de hand, bevestigde de cirkeltjes met textiellijm en naaide 2 elastiekjes aan de binnenkant van het kroontje zodat je het mooi over de diadeem kan schuiven. Ik wou de kroontjes zeker niet met lijm e.d. bevestigen aan de diademen opdat deze nog bruikbaar zouden zijn na het feestgedruis. 



Nu de paasvakantie in aantocht is, horen jullie binnenkort ongetwijfeld meer van mij!






woensdag 18 februari 2015

Winter wonderland

Niet alleen in de winkelrekken, maar ook in naaiend blogland duikt de lentecollectie stilaan overal op. Ik daarentegen heb nog een laatste winterpost voor jullie vooraleer het hier ook naar lente begint te ruiken...

Ik maakte voor de meisjes de welbekende lottArokjes van Compagnie M. Deze keer dus geen lottErokjes uit 'zelfgemaakte rokjes 3' die ik eerder al meermaals in elkaar draaide. Ondanks dat éne lettertje is er toch een wereld van verschil tussen de 2 patronen die ook qua lijn wel trekjes hebben van elkaar. 'Lotta' vraagt beduidend meer werk dan 'Lotte' door de iets 'complexere' tailleband, de toevoeging van een blinde rits en de verstelbare rekkertjes, maar ze is het waard!

Bij JBC vond ik toevallig t-shirts die perfect passen bij het rokje. Om het tenueke volledig af te maken maakte ik indianavestjes uit La Maison Victor. Deze zaten in een wip in elkaar! Ik maakte noch pomponnetjes noch lintjes om de jasjes te sluiten, maar kocht bij veritas doodeenvoudige haak- en oogsluitingen.

De stof voor zowel de rokjes al de jasjes vond ik bij de stoffenkamer in Gent.



Aangezien deze outfits bij mij een 'let it snowgevoel' oproepen liet ik PicMonkey even zijn werk doen... 


Een dichtbijfoto van de rokjes. In werkelijkheid zit er een zilveren spikkel in de stof maar deze is op de foto helaas moeilijk te detecteren.


Aangezien de meisjes even in fotomood waren, heb ik het ijzer dan maar gesmeed en al een fotootje gemaakt voor hun verjaardagsuitnodiging volgende maand (zo vooruitziend ben ik werkelijk nog nooit geweest;-)).




zaterdag 31 januari 2015

2014 in woord en beeld

Vlak voor de omschakeling van oud naar nieuw kreeg ik een stokje toegeworpen van tamtam om een overzichtje te geven van het voorbije jaar. Waarschijnlijk denken jullie nu "waar komt die in hemelsnaam nog mee af" maar ik twijfelde de hele tijd om het stokje op te vangen want als ik in gedachten 2014 als een kortfilm in mijn hoofd liet afspelen, besefte ik dat 2014 helemaal niet zo'n zorgeloos jaar was voor mij. Langs de andere kant was het ook het jaar van de grote ommezwaai, het jaar dat me meer dan ooit deed stilstaan bij de dingen die er echt toe doen.
Dus... neem ik het stokje alsnog - is niet de volledige maand januari geldig? - dankbaar aan.

De eerste afbeelding (een foto van een naaimachine die ik tegenkwam in het magazine Flow nummer 8-2014) is veelbetekenend en ik sla daarmee onmiddellijk twee vliegen in één klap: 2014 was namelijk het jaar waarin de naaimachine een constante werd in mijn leven (noem het een hobby, een passie, misschien zelfs therapie :-)), mijn naaiblogje geboren werd en het jaar waarin het magazine Flow een vaste maandelijkse aankoop werd. Het zijn 2 dingen die mijn 'onrustige ik' innerlijke rust geven...  Deze foto verdient eigenlijk een ereplaatsje in huis met een gouden kadertje eromheen.


Foto 2: Een uitstapje naar de Ardennen met ons gezin. Een impulsieve beslissing was dit uitje; even ontsnappen aan de vier muren die op ons leken af te komen. Ik krijg nog steeds een gelukzalig gevoel als ik hieraan terugdenk.


De communie van de oudste dochter was eveneens een hoogtepuntje het voorbije jaar. De naaimarathon die aan deze dag voorafging, was dan misschien wel stresserend maar de dag zelf hebben we met het gezin en de familie genoten van een zalige, zonnige, relaxte dag!


Onze jaarlijke reis naar de zon kreeg vorig jaar als bestemming Spanje. Tien dagen leven op het Spaanse ritme genietend van zoveel lekkers en moois...


Een verlengd weekendje met vrienden naar de Vogezen betekende 3 dagen regen, regen en nog eens regen maar dit kon dit gezellige back-to-basicsweekend niet verbrodden.


Uitgenodigd worden door vrienden om samen met hen uit te waaien aan zee, was eveneens een topmomentje. Samen met de kinderen papieren strandbloemen knutselen, gaf me een heerlijk nostalgisch gevoel.


De MDH houdt van wandelen... 2014 was het jaar waarop wij ruimschoots toegaven aan zijn verlangen en zelf ontdekten hoe leuk dit wel kan zijn.


Als afsluiter wil ik graag nog een boekentip meegeven. Het is een boek waarin ik nog net begon in 2014 en dat ik uitlas begin 2015... Een boek dat aan mijn ribben bleef plakken....


En met 2014 in mijn achterhoofd neem ik graag deze woorden mee naar 2015: