donderdag 31 maart 2016

Op stap met Chloë

In 2016 werden heel wat goede voornemens gemaakt en ééntje daarvan was - zoals bij wellicht half naaiend blogland - meer in eigen stoffenvoorraad te snuisteren vooraleer in andermans stoffenkast te duiken.
Bijgevolg onderwierp ik mijn stoffenkast(en ;-)) aan een kritische blik en plukte er een stofje uit dat al meer dan twee jaar wel heel veel plaats opeiste. Toen was van dit goede voornemen duidelijk nog geen sprake want ik kocht de stof enkel en alleen omwille van de mooie print maar zonder enig doel voor ogen.


Op zoek naar dit doel, bladerde ik door alle La Maison Victors en ik bleef hangen bij de Chloë jas. Nooit eerder was ze me écht opgevallen of toch niet in de zin om ze voor mezelf te gaan maken. Deze stof deed me gelukkig anders kijken naar de jas want sinds ik ze maakte zijn Chloë en ik onafscheidelijke vriendinnen.


De jas beschouw ik als één van mijn leukste naaiprojectjes want het vraagt zo weinig van je tijd en geeft je er ongelooflijk veel (warmte) voor terug. Terwijl Madeliefman met de jongste dochter genoot van de Aalsterse carnavalstoet - en ik dit feestgebeuren aan mij diende voorbij te laten gaan vanwege een zieke andere dochter - dreunde mijn naaimachientje vrolijk op de tonen van carnavalsmuziek in een mum van tijd een Chloë in elkaar.

Ik maakte een maatje kleiner dan de matentabel voorschreef en diende geen enkele aanpassing te maken. Enkel de zakken liet ik achterwege wegens stoftekort... Dat krijg je nu eenmaal als je stof koopt zonder vooropgesteld naaidoel ;-)


En nu ik helemaal in cardiganmood verkeer, denk ik dat 'Suzanne'  binnenkort ons vriendinnenclubje mag vervoegen - ik zag namelijk al heel wat mooie versies van dit patroon van Compagnie M.voorbijkomen - maar daarvoor zal hier in huis eerst de communiekoorts moeten dalen...