Een meisje van 5

De voorbije dagen draaide ik enkele A-lijn rokjes met een tailleband van boordstof in elkaar. Ze zijn zeer geliefd bij mijn dochters die niet houden van al te veel tralalaatjes bij het aan- en uitdoen van hun kleertjes en bovenal moeten ze heel comfortabel zitten. Vooral op de dagen dat het turnles is, hoeft de oudste dochter niet lang na te denken over welk rokje ze zal aantrekken. Het wordt steevast onderstaand rokje:

De jongste dochter liet vorige week langs haar neus weg weten dat een dergelijk nieuw rokje al een tijdje op haar verlanglijstje staat en moeder schoot in actie. De dochter koos een appelstofje waar ik zelf wel fan van ben. Het gaf me een instant lentegevoel! Er werd een bijpassend Hema T-shirt aangekocht dat ik opfleurde met een appeltje uit flockfolie. Terwijl ik haar in haar nieuwe outfit fotografeerde, moest ik plots denken aan een strofe uit een gedicht van Herman De Coninck dat ik onlangs in de klas las met mijn leerlingen. Ik vind het ontroerend mooi. Dochterlief is in dit geval een meisje van 5...

Maar uit teveel, niet uit tekort

bied ik mijn liefde aan

als een meisje van 10- ik zie me daar nog staan,

zoals ik een boordevolle schort

vol appels omhoog hou:

"Kijk wat ik heb en allemaal voor jou!"

                                     

Een moeder die ik geregeld aan de schoolpoort zie, vroeg of ik voor haar 2 dochters ook niet zo een 'snel-aan-en-uitrokje' kon maken. Dit verzoek werd met veel plezier aanvaard.  Hopelijk beleven de meisjes er net zoveel plezier aan!