Vijgen na Pasen #nieuwjaarsjurk #villapaita #Ilovesweaters

Naaien is één ding,  er foto's van trekken en er vervolgens nog eens een blogbericht aan wijden is andere koek... Heel wat naaiprojectjes staan hier ten huize Madelief dan ook nog in de wachtrij om het levenlicht te zien op de blog.

In deze periode wil ik de uitdrukking 'vijgen na Pasen' dan ook alle eer aan doen door schaamteloos op de proppen te komen met de nieuwjaarsjurk die ik enkele maanden geleden voor de jongste dochter maakte. Grootse plannen had ik toen! Het plaatje zat helemaal in mijn hoofd: de 3 vrouwen hier in huis zouden voor de overgang van oud naar nieuw allen gehuld worden in velvet; mixen en matchen zouden we doen! Dit was helaas buiten de plannen gerekend van onze aannemer die besloot - die mannen komen echt wanneer je ze absoluut niet verwacht - dat de steeds uitgestelde plakwerken hier in huis voor, tijdens en na de kerstdagen zouden plaatsvinden. In plaats van genaaid, werd hier dus gekampeerd en bijgevolg verdween de naaimachine letterlijk en figuurlijk enkele weken onder het stof.

Mijn plaatje lag aan diggelen en mixen en matchen deden we allerminst. Enkel de jongste dochter slaagde erin om op de valreep aan de haal te gaan met een presto nieuwjaarsjurk.

Je zal het patroon er misschien niet meteen in herkennen maar voor de jurk gebruikte ik de 'villapaita' sweater uit het boek 'I love sweaters' die ik verlengde tot een jurk. Dankzij de prachtige velvet- en paillettenstof -  die ik vond bij Stoffen van Leuven - en de ingekorte mouwtjes waarin ik een elastiekje verwerkte, veranderde een doodgewone trui in een feestelijke jurk.

In haar eentje blonk ze - letterlijk en figuurlijk - op het nieuwjaarsfeest. Wie weet kunnen we het plaatje volgend jaar vervolledigen (als de schilder dan uiteraard niet op hetzelfde idee komt als de stukadoor ;-))