De modebladen van dit najaar laten heel wat invloeden van vroeger zien. Hoewel ik lang niet warm loop voor alle 'trend alerts' die ik al zag passeren - van dierenprints word ik, in tegenstelling tot mijn wederhelft, voorlopig nog niet wild - ben ik wel heel enthousiast over de renaissance van het ruitjesmotief en in het bijzonder van de pofmouw in al zijn vormen.
Ik hoef je dan ook niet te vertellen hoe opgetogen ik was toen ik zag dat de laatste La Maison Victor hier onmiddellijk op inspeelde. Ik moet toegeven dat mijn aandacht in eerste instantie uitging naar Leah - het gebreide zusje van de Charlene sweater - maar aangezien ik niet met breinaalden overweg kan, stelde ik me meer dan tevreden met het naaibare alternatief.
De mouwen van de Charlene sweater zijn big en daardoor baggy maar de plooitjes en de lange aansluitende mouwboorden geven de trui toch een zeer vrouwelijke toets . De perfecte balans tussen comfort en verfijning. Zo heb ik het graag 😉.
De patronen van LMV hebben de naam vrij ruim te zitten en dus tekende ik maat 36 uit en die zit perfect. Ik hoefde geen enkele aanpassing te doen en bijgevolg laat een fluwelen versie al op zich wachten.
Één ding staat vast: met Charlene zal je me nog heel veel zien!